گردوی سیاه و انواع دیگر نژاد های گردو
گردوی سیاه که با نام علمی juglans nigra شناخته میشود, تنها نوع درخت گردو میباشد که بصورت کاملا وحشی میروید. این نوع گردو که برخلاف انواع دیگر نهال های گردو برگ های ریزی دارد, بومی آمریکای شمال شرقی میباشد ولی در کشورهای آمریکایی و اروپایی نیز کشت میشود.
این درخت وحشی در مناطق فوق از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و خواص و کاربردهای بی نظیری را داراست.
از جمله ی این خواص میتوان به بهبود سیستم ایمنی و قلب و عروق, درمان اختلالات پوستی و پیشگیری از سرطان اشاره کرد.
گردوی فرانسوی
این نوع گردو گرد مایل به بیضی میباشد و مغز آن پر و سالم میباشد. درخت این نوع گردو به طرز شگفت انگیزی زود بارده است و پس از 2-1 سال پس از کشت بار میدهد. از ویژگی های ظاهری این درخت میتوان به قد کوتاه آن اشاره کرد
گردوی فارسی(انگلیسی)
این گردو در سراسر جهان رشد میکند. منشا آن از نامش پیداست و به عنوان منابع غذایی در مسیرهای تجارت باستانی در سراسر آسیا مورد استفاده بوده که بعدها به چین و شرق و غرب اروپا نیز کشیده شده. از این رو گردوی انگلیسی نیز نامیده میشود.
گردوی پدرو
گردوی پدرو کوچک و بیضی شکل میباشد و از کیفیت متوسطی برخوردار است. درخت این نوع گردو پربار ولی نامناسب برای مناظق سردسیر میباشد. از نظر ظاهری این درخت قد متوسط با شاخ و بال گسترده میباشد.
